Tek bir kişinin yokluğu,
çevrendeki tüm çokluğu hiç yapar.
Adele
Adele
*
Kaplumbağaya dikkat et.
Kaplumbağaya dikkat et.
Ancak kafasını çıkarıp risk aldığında ilerleyebiliyor.
James B. Conant
**
SEVGİ
Toprağın yüreğine dayadım kulağımı
Yağmura sevgisini anlatıyordu
Yağmura sevgisini anlatıyordu
*
Suyun yüreğine dayadım kulağımı
Kaynaklara sevgisini anlatıyordu
Kaynaklara sevgisini anlatıyordu
*
Ağacın yüreğine dayadım kulağımı
Yaprağa sevgisini anlatıyordu
Yaprağa sevgisini anlatıyordu
*
Sonra sevginin yüreğine dayadım kulağımı
Bana özgürlüğü anlattı
Bana özgürlüğü anlattı
Şêrko Bêkes (d. 1940, Süleymaniye) Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
**
EKİP RUHU VE BİZ BİLİNCİ
EKİP NEDİR?
Ortak bir amaç için ortak çalışma içinde olan en az iki kişiden oluşan gruptur. Ekibin varlığından söz edebilmek için ekibi bir araya getiren ve bir arada tutan bir misyon ve vizyon olmalıdır. Kısaca misyon; amaç, vizyon da çalışma şekli ve işin vitrinidir.
Ekibin üyeleri biraraya gelerek kendilerinden daha büyük bir bütünü oluştururlar. Bu nedenle ekip üyelerinin birbirlerini tamamlıyor olması gerekmektedir. Bireysellik ekibin içinde ve ekibin hedefleri doğrultusunda eritilmelidir. Bütün bunlarla bir sinerji oluşur ve bu da işin en iyi şekilde ortaya çıkmasını sağlar. Ekibin içinde artık “ben” yoktur ”biz” vardır. Ortaya çıkan iş “ben”im değil “biz”im ürünümüzdür. Ekip çalışması bir orkestra gibidir ve bu orkestra gücünü uyumdan alır, solist yoktur.
EKİP NEDİR?
Ortak bir amaç için ortak çalışma içinde olan en az iki kişiden oluşan gruptur. Ekibin varlığından söz edebilmek için ekibi bir araya getiren ve bir arada tutan bir misyon ve vizyon olmalıdır. Kısaca misyon; amaç, vizyon da çalışma şekli ve işin vitrinidir.
Ekibin üyeleri biraraya gelerek kendilerinden daha büyük bir bütünü oluştururlar. Bu nedenle ekip üyelerinin birbirlerini tamamlıyor olması gerekmektedir. Bireysellik ekibin içinde ve ekibin hedefleri doğrultusunda eritilmelidir. Bütün bunlarla bir sinerji oluşur ve bu da işin en iyi şekilde ortaya çıkmasını sağlar. Ekibin içinde artık “ben” yoktur ”biz” vardır. Ortaya çıkan iş “ben”im değil “biz”im ürünümüzdür. Ekip çalışması bir orkestra gibidir ve bu orkestra gücünü uyumdan alır, solist yoktur.
Ekip üyeleri birbirleriyle sürekli etkileşim halindedirler. Bu nedenle de kendi performansları kadar diğer üyelerin performansından da sorumludurlar. Ekip içinde etkileşimi arttırmanın yolu da doğru iletişimden geçmektedir. Ekip üyeleri bütünü birlikte tamamladıklarını unutmadan birbirlerine karşı saygılı olmalıdırlar. Üyeler birbirlerine emir vermek yerine rica etmeli, geri bildirimlerde bulunmalıdırlar. Yapılan doğru işlerde de birbirlerine olumlu geri bildirimlerde bulunmaları önemlidir. Ekip içinde kimsenin “Bana ne bu benim işim değil”, “Ben yapmadım ki” deme lüksü yoktur. Herkes başarı da olduğu kadar başarısızlıkta da elini taşın altına koymalıdır.
Eğer ekip içinde iletişim iyi değilse iletişimin hangi noktalarda aksadığı ya da hangi noktaların yanlış olduğu belirlenmelidir. Bu da liderin işidir. Ekiplerin bir lidere ihtiyacı vardır. Lider bir yöneticiden daha çok bir rehber, bir yol gösterici, bir koçtur. Ekip üyelerinden bazıları o iş için yetersiz ya da eksik bilgi sahibi olabilirler o zamanda bu kişilere eğitim verilmesi ve eğitim sonuçlarının takip edilmesi gerekir. Yine de istenilen verim alınamıyorsa kişiyi başka bir işe kaydırmak ya da ekipten göndermek gerekebilir. Böylece diğer ekip üyelerinin yıpranması engellenir. Bunları takip etmek liderin işlerdendir.
ETKİLİ EKİP ÜYESİ OLMAK İÇİN
1. Sorunun değil çözümün parçası olun. Sorunu konuşmak yerine “Artık bundan sonra ne yapılabilir” ve “Bir daha bu hata nasıl yapılmaz”a odaklamak gerekir. Çözüm odaklı düşünün.
2. Her kriz aslında gelişiminiz için bir fırsattır yeter ki değerlendirmesini bilin. “Bu zaten hep benim başıma geliyor” yerine “Bu olay bana ne öğretti bir daha ki sefere ne yapmalı ya da yapmamalıyım” diye düşünün.
3. Açık, net ve güvene dayalı bir iletişim tarzı geliştirin. “Benim kalbim temiz, dobra dobra konuşuyorum” demek iş hayatında ne yazık ki doğru bir tarz değildir. Patavatsızlıkla, açık sözlü olmak arasında ince bir çizgi vardır ve bu çoğunlukla ihlal edilir.
4. Ne söylediğiniz değil nasıl söylediğiniz önemlidir. “Kral çıplak”, “Kral anadan üryan geziyor”, “Kral bugün giysilerini giymemiş”, “Kralın üstünde bir şey yok” bu örnekte olduğu gibi cümlelerin hepsi aynı şeyi anlatmaktadır ama üslupları farklıdır. Üslubunuzu iyi seçin. Üslup seçme konusunda bir sorununuz varsa üzerinde çalışın.
5. İşle arkadaşlığı ayırabilmek gerekir. Böylece kişisel olarak yara almanızı engellersiniz. Kişilere değil işinize odaklanın. İyi bir dinleyici ve sırdaş olun ama dedikodu yapmayın. Gruplaşmalara izin vermeyin.
6. Esnek olun. Değişin ve değişimi önemseyin. Eksik yanlarınızı tespit edin ve bunları geliştirin.
7. Ekip arkadaşlarınızı motive edin.
8. Yanlış durumları liderinize bildirin. Ona geçerli kanıtlar sunun. Konuşurken, ifade etme tarzınıza dikkat edin.
EKİP ÇALIŞMASI KİMLERE GÖRE DEĞİLDİR
1. Zararlı rekabetçilere
2. İsyan eden-meydan okuyanlara
3. İçine kapanık olanlara
4. Suya sabuna dokunmayanlara veya yönetici daima haklıdır diyenlere
EKİP ÇALIŞMALARINDA KİMLER KAYBEDER?
a. Ekip değil grup oluşturanlar
b. Aşağılık duygusu taşıyanlar
c. Zihninde otoriteyle problemi olanlar
d. Egosantrik olanlar(bencil, ben merkezci)
e. “Aman bana ne, bu benim işim değil ki” diyenler
Bugün artık “mükemmel insan arayışı” yerini” iyi ve doğru sistem” arayışına bırakmıştır. İyi ve doğru sistemleri de en iyi, ekipler meydana getirecektir. Bu yüzden ortak amaç unutulamamalı ve ekip çalışmasına odaklanılmalıdır. İşiniz sizin varoluş alanlarınızdan biridir. Hem kendinize hem işinize hem de ait olduğunuz ekibe saygı duyun. İnsan yapısal olarak bir aileye, bir çevreye, bir gruba ait olmak ister. Ekip çalışmalarının en güzel yanı; bu aidiyetlik ve beraber başardık duygusunu yaşatmasıdır.
Unutmayın ki birlikten kuvvet doğar.
Psioklog Reyhan Algül - UTED Dergi
**
EKİP ÇALIŞMASI İLE İLGİLİ FARKLI BİR HİKAYE
Yaprak kesici karıncalar ya da diğer adıyla “attalar"ın belirgin özellikleri; koparttıkları yaprak parçalarını yuvalarına götürmeleri ve orada oluşturdukları ”yeraltı bahçelerinde”, yiyebildikleri tek besin olan bir “mantar türü”nü yetiştirerek varlıklarını sürdürmeleridir.
Hayatlarını devam ettirmek için son derece uyumlu bir işbirliği içindeki ekipler halinde farklı görevler üstlenmeleri onların büyüleyici olan yönleridir.
Yaprak kesme işlemini yapan ekip; yaprakları kuvvetli çeneleriyle keserek başlarının üstünde yuvaya taşır. Bu nedenle; karıncaların gün boyunca çalıştıktan sonra yuvaya dönüşleri çok ilginç bir görünüm ortaya çıkarır. Böyle bir görüntüyle karşılaşan kişi, ormanın zemini sanki canlanmış, yürüyormuş hissine kapılacaktır.
Tahmin edilen o ki; Yaprak kesiciler, yağmur ormanlarında, yere dökülen yaprakların yaklaşık %15'ini yuvalarına taşıyabilecek kadar muazzam bir işbirliği ve çalışma becerisine sahiptirler.
Kesici ekipler, yaprakları kesip yuvaya ulaştırırken,
bir başka ekip, salgıladığı ”antibiyotik sıvı” ile yeraltı bahçelerini temizler, ”dezenfekte” eder. Böylece, “ekim” için kullanılacak mantar bahçesini bozacak herhangi bir ürünün yetişmesi önlenir.
Diğer bir ekip ise; yuvaya ulaştırılan büyük yaprakları, küçük parçalara ayırarak hazırlamaktadır. Yaprakların kendisini yiyemezler çünkü, vücutlarında, bitkilerde bulunan selülozu sindirebilecek enzimler yoktur. Yaprakların küçük parçalar ayrılması; arkadan gelen başka bir ekibin, bu küçük yaprak parçalarını ağzında çiğneyip “lapa” haline dönüştürebilmesi ve ekim işlemine uygun duruma getirmesini sağlamak içindir.
Daha bitmedi. Bir başka ekip, devreye girerek, hazırlanmış yaprak lapasını mantar ekimi için uygun olan yerlere serer.O sırada, diğer ekip de yuva içindeki eski bahçeciklerden mantar parçalarını sürükleyerek bu yaprak lapalarının içine ekmektedir.
Evet. Nihayet, karıncaları besleyecek mantarın yetişmesi için tüm hazırlıklar tamamlanmıştır.
Bitti mi? Hayır. Bu olağanüstü organizasyon sürerken, geri kalan ekipler de başka görevleri yerine getirirler. Örneğin, “koloninin korunması” gibi.Yuva içindeki başka bir ekip,”kraliçe ile larvaları” korumaktan sorumludur. Orta boylu karıncalar, hemen tüm günlerini yaprak taşıyarak geçirdikleri için kendilerini korumakta zorlanır. Bu noktada, bir başka “koruyucu ekip” devreye girer ve yaprakları taşıyan işçi karıncaların yanında bulunarak onları korur. Daha küçük boyda olan bu koruyucu karıncalar, taşınan yaprağın üzerine oturarak çeşitli savunma taktikleri geliştirirler.
Belki tek tek ele alındığında sıradan gibi gözüken bütün bu işler, ortak bir amaç için çalışan ekip üyeleri sayesinde hiç de sıradan olmayan sonuçlar elde edilmesini sağlar.
Yaprak kesici karıncaların dünyası, iş yaşamında ekip çalışmasının temelini oluşturan bazı kavramları ve o kavramların işlerlik kazanmasıyla ortaya çıkan mükemmelliği de farklı bir açıdan sergilemektedir.
* Karıncaların hayatını devam ettirebilmesi "gibi ortak bir amacın varlığı,
* Yaprak taşıyan savunmasız üyelere"korumalık yapmak” gibi ekip üyeleri arasında karşılıklı bağımlılık, yardımlaşma,
* Antibiyotik sıvı ile ortamın temizlenmesi" gibi ekip üyelerinin “uzmanlığına”duyulan karşılıklı ihtiyaç,
* Bir ekip yaprakları keserken, diğerinin ekim yerini hazırlaması"gibi birbirine bağlı işlevlerin tam bir uyum içinde gerçekleşmesiyle yaratılan ekip sinerjisi, birlik ve beraberlik,
Kısacası:
Amazon’da yaşayan “yaprak kesici-atta karıncalar” bize; bireysel güçler, bireysel yetenekler, bireysel çabalar; bir “amaç doğrultusunda” uyum içinde ”birleştirildiğinde” başarı için tükenmez bir güç elde edilebileceğini kanıtlamaktadır.
Kaynak:National Geographic, Temmuz 1995, Kaynak Dergisi, (Ocak-Mart 2000)